Respecto e falsidades son incompatibles

Ao fío deste comentario publicado aquí, síntome na obriga, unha vez máis, de saír ao paso desta nova mentira e falsidade sobre a orixe da homenaxe aos mártires de Cans, e máis se quen a argalla, nin tan sequera estivo na primeira homenaxe.

Os do Bloque fomos os que estabamos acaron de Ramon Sampedro cando non era famoso, somos os que seguimos respetando o que representa a sua memoria e seguiremos.
Gracias por notar a nosa falta, porque cando estamos nos, parece que foramos invisibles ou se nos ataca de "politizar" os homenaxes,exemplo o homenaxe de Cans.
O noso respeto sempre estara con estos dos emblemas de exemplo e loita polas liberdades.
Moitas gracias RAMON, por o teu exemplo a seguir.
Moitas gracias MARTIRES DE NEBRA,tamen polo exemplo que nos dades.
Sempre tedes e teredes o respeto do BNG .
Anxela Franco...

Dende logo hai que ter ben pouca sensibilidade e mala fe para manipular así o xerme do acto en memoria dos nosos devanceiros que deixaron as súa vida en Cans, e querer presumir de seguilo seu exemplo... que exemplo? Porén a verdade é que xa non me estraña nada, porque todos aqueles que militaban no partido e non acudiron a ese primeiro acto, son curiosamente os máis emperrenchados en querer levala auga ao seu rego, algún renegando incluso do que dixo aquí, fai once anos. Tanto é que os que se afiliaron anos despois tamén queren meter baza nisto. Por sorte tralo meu paso polo partido, que hoxe non repetiría, aínda quedáronme algúns amigos de verdade que non teñen inconveniente en recoñecer de quen partiu a idea. Outros que tampouco albiscan dubidas son os veciños que ollando no que derivou a homenaxe, dinme que se me estivese quedo isto non pasaba. O último toque de atención déronmo o ano pasado logo de ollaren a movida da foto cando celebrabamos o noso acto, porque claro é mellor pedirlle contas a un veciño que a un político.

Cartel ano 1999

No tocante aos actos en memoria de Ramón, nada que obxectar pero si clarificar. Corría o ano 1999, cando nunha asemblea, APROBAMOS, facerlle a homenaxe ao cumprirse o cabodano do seu pasamento. Pasou tanto tempo que non podo asegurar de quen partiu a proposta, o que si lembro é que a maioría dos militantes, por non dicir todos, achegámonos a Xuño. Ano e pico despois, a Nebra acudiron unicamente os dous edís que tiñamos no Concello, triste bagaxe, xa que ningún outro militante ou simpatizante se molestou en achegarse a pesar de que os invitara persoalmente. Esa foi a forma de respectar o que representa a súa memoria por parte de quen agora quere levalos méritos.

A pesar desa deserción?, aquel acto, pese a non haber un precedente na parroquia foi todo un éxito grazas a asistencia dos veciños, netos, bisnetos e incluso tataranetos de dúas vítimas mortais, que participaron, primeiro da misa celebrada na súa honra e logo achegándose ao acto central sobre a ponte de Cans levando as familias incluso ramos de flores que ao remate do acto deixamos pendurados na varanda da ponte a carón da bandeira galega que colgara pola mañá con un crespón negro. Todos estes datos deberían ser dabondo para facelos recapacitar. Mais coma queren reescribila Historia ao seu xeito.

Ao contrario do que lles aconteceu co acto de Ramón, "que se lles foi das mans", non lembro en que ano, tras gobernar en coalición co PSOE e do que hoxe tanto se laian, en Nebra non se deu o caso xa que xamais deixei de organizalo e se estaba ausente suplíame a familia, nunca deleguei en ninguén, nin no partido, quizais para evitar que me pasara o mesmo. Sen embargo aquí ao contrario que en Xuño a súa ousadía non ten nome polo que trala miña baixa coma militante deron de facelo seu acto, xa máis "político" (agochando coas pancartas os monólitos, como vemos na foto de cabeceira) que do que foi aquela primeira homenaxe aos nosos mártires, sen bandeiras partidista polo medio. Por iso atrévome a dicirlles que é unha verdadeira mágoa que non saiban seguilo seu exemplo.