Este año non pensaba facerme eco da contra-homenaxe que dende a miña baixa coma militante organiza o BNG de O Son en Cans, porque póñase como se poñan algúns dos militantes, «coido que non todos, pero o que cala outorga», non van conseguir manipulala verdade por moito que este ano haxan invitado a toda unha parlamentaria e La Voz de Galicia, lles siga o xogo e me acuse de facer un acto paralelo, a pesar de que-lles entreguei o programa o martes. Por certo, nunha bitácora local que enlaza novas do día, o meu fillo, autor dos debuxos que cada ano convocan ao acto aberto, doulle un contundente tirón de orellas.
Retomando a contradición do BNG, en realidade só son catro militantes os que afirman esta falsidade, pero o máis curioso e que ningún deles estivo na primeira homenaxe e algúns, nin na segunda, terceira, etc.
Xa cansa ter que explicar de novo como comecei isto. En realidade a primeira homenaxe fíxena cando se cumpriu o 75 aniversario, publicando un escrito a base de entrevistas feitas entre xente que xa non esta entre nós, como foi a señora María de Olveira, testemuña da masacre, o señor Pepe, o cego de Cans, e a súa irmán. O motivo de que non seguise esa xeira veu motivado a que por razóns de traballo, tiven que emigrar.
Foi un escrito anos despois en La Voz de Galicia do tamén desaparecido Carlos García Bayón, cronista oficial de Ribeira, o que me fixo recapacitar, ao denunciar como era posible que no lugar dos feitos non houbese unha placa que os lembrase e ademais, porque a percepción que había en Nebra era que foran fusilados e así é como se coñecía ata fai ben pouco, as tumbas onde están soterradas as tres vítimas xuntas. As outras dúas foron soterradas en Santiago.
Que nesa época militase en dito partido, non lles da dereito agora a querer atribuírse a súa paternidade, ¿ou acaso tamén pretenden facerlle ver aos veciños e veciñas, que o éxito que acadaron as festas de Nebra baixo a miña dirección, foi gracias tamén ao BNG? Pois de igual modo foi como comecei esta xeira, coma veciño de Nebra, non coma militante, como familiar dos represaliados e co apoio da miña familia, que incluso me supliu estando emigrado.
Salvo cando se colocou o monólito e placa, financiado de xeito altruísta por moita xente e diversos colectivos, tódolos anos sufraguei eu solo as flores que deposito dende fai 11 anos na súa lembranza. O BNG como tal, tivo anos e anos para facelo, incluso antes de que eu militase, pero como non foron quen, foi aproveitala miña baixa para xunto ao presidente da comunidade de montes, tentar agora manipulala historia e mesmo lucir símbolos nacionalistas, que nunca antes se viu, porque tampouco o permitiría.
Non quero pasar por alto que nestes dous últimos anos deron en criticala presenza de Manuel Tomé, primeiro e único alcalde que como máxima autoridade do pobo se dignou coa súa presenza a darlle un aire institucional á homenaxe, colocando incluso o Concello unha placa conmemorativa. Agora resulta que convoca o acto paralelo a tenente de alcalde e por suposto, como non ía ser menos, anunciando a súa presencia.
A única homenaxe que organizamos baixo as siglas do BNG e que deixaron que se-lles fose das mans, laiándose máis dunha vez por ilo, foi a de Ramón Sampedro: Gonzalo de Lucas Lema, portavoz do BNG sonense, mostrou a súa alegría o domingo ao comprobar que ao acto conmemorativo do terceiro aniversario da morte de Ramón Sampedro, organizado polo seu partido nas Furnas, acudiu numeroso público. O edil avogou por legalizar a eutanasia.
Caraveis sobre a praia das Furnas. Á unha da tarde, iniciarase a lectura de poemas de Ramón Sampedro e arroxaranse caraveis ao mar. Será un acto aberto ao público, como nas edicións anteriores, aínda que nesta ocasión estará desvinculado dos partidos políticos. Hai que recordar que, ata agora, a homenaxe estaba organizado polo BNG.
Tal vez me falle a memoria, pero non lembro haber visto nunca en As Furnas unha bandeira nacionalistas, nin as houbo, porque non o permitiría, nos actos que convoquei en Cans, por que exhibilas entón agora? a caso eran militantes do BNG? Esa xente no eran políticos, só eran uns labregos e labregas que morreron por defendelos seus dereitos e matáronnos indirectamente os políticos, aínda que fose a Garda Civil a que apertase o gatillo. Foron os políticos os que lle fallaron, os mesmos que agora tentan facerse só unha foto e política barata, sobre as súas cinzas e memoria.
Como mostra do que-lles importa, podémolo ver como estaba o entorno dos monólitos hasta fai uns días, aínda que a miña denuncia vai polo estado das beirarrúas, obrigación neste caso do Concello de mantelas en perfecto estado. Con esta denuncia tamén dou solución a adiviña do post anterior, aínda que algúns xa se deron conta por onde ían os tiros.
Retomando a contradición do BNG, en realidade só son catro militantes os que afirman esta falsidade, pero o máis curioso e que ningún deles estivo na primeira homenaxe e algúns, nin na segunda, terceira, etc.
Xa cansa ter que explicar de novo como comecei isto. En realidade a primeira homenaxe fíxena cando se cumpriu o 75 aniversario, publicando un escrito a base de entrevistas feitas entre xente que xa non esta entre nós, como foi a señora María de Olveira, testemuña da masacre, o señor Pepe, o cego de Cans, e a súa irmán. O motivo de que non seguise esa xeira veu motivado a que por razóns de traballo, tiven que emigrar.
Foi un escrito anos despois en La Voz de Galicia do tamén desaparecido Carlos García Bayón, cronista oficial de Ribeira, o que me fixo recapacitar, ao denunciar como era posible que no lugar dos feitos non houbese unha placa que os lembrase e ademais, porque a percepción que había en Nebra era que foran fusilados e así é como se coñecía ata fai ben pouco, as tumbas onde están soterradas as tres vítimas xuntas. As outras dúas foron soterradas en Santiago.
Que nesa época militase en dito partido, non lles da dereito agora a querer atribuírse a súa paternidade, ¿ou acaso tamén pretenden facerlle ver aos veciños e veciñas, que o éxito que acadaron as festas de Nebra baixo a miña dirección, foi gracias tamén ao BNG? Pois de igual modo foi como comecei esta xeira, coma veciño de Nebra, non coma militante, como familiar dos represaliados e co apoio da miña familia, que incluso me supliu estando emigrado.
Salvo cando se colocou o monólito e placa, financiado de xeito altruísta por moita xente e diversos colectivos, tódolos anos sufraguei eu solo as flores que deposito dende fai 11 anos na súa lembranza. O BNG como tal, tivo anos e anos para facelo, incluso antes de que eu militase, pero como non foron quen, foi aproveitala miña baixa para xunto ao presidente da comunidade de montes, tentar agora manipulala historia e mesmo lucir símbolos nacionalistas, que nunca antes se viu, porque tampouco o permitiría.
Non quero pasar por alto que nestes dous últimos anos deron en criticala presenza de Manuel Tomé, primeiro e único alcalde que como máxima autoridade do pobo se dignou coa súa presenza a darlle un aire institucional á homenaxe, colocando incluso o Concello unha placa conmemorativa. Agora resulta que convoca o acto paralelo a tenente de alcalde e por suposto, como non ía ser menos, anunciando a súa presencia.
A única homenaxe que organizamos baixo as siglas do BNG e que deixaron que se-lles fose das mans, laiándose máis dunha vez por ilo, foi a de Ramón Sampedro: Gonzalo de Lucas Lema, portavoz do BNG sonense, mostrou a súa alegría o domingo ao comprobar que ao acto conmemorativo do terceiro aniversario da morte de Ramón Sampedro, organizado polo seu partido nas Furnas, acudiu numeroso público. O edil avogou por legalizar a eutanasia.
Caraveis sobre a praia das Furnas. Á unha da tarde, iniciarase a lectura de poemas de Ramón Sampedro e arroxaranse caraveis ao mar. Será un acto aberto ao público, como nas edicións anteriores, aínda que nesta ocasión estará desvinculado dos partidos políticos. Hai que recordar que, ata agora, a homenaxe estaba organizado polo BNG.
Tal vez me falle a memoria, pero non lembro haber visto nunca en As Furnas unha bandeira nacionalistas, nin as houbo, porque non o permitiría, nos actos que convoquei en Cans, por que exhibilas entón agora? a caso eran militantes do BNG? Esa xente no eran políticos, só eran uns labregos e labregas que morreron por defendelos seus dereitos e matáronnos indirectamente os políticos, aínda que fose a Garda Civil a que apertase o gatillo. Foron os políticos os que lle fallaron, os mesmos que agora tentan facerse só unha foto e política barata, sobre as súas cinzas e memoria.
Como mostra do que-lles importa, podémolo ver como estaba o entorno dos monólitos hasta fai uns días, aínda que a miña denuncia vai polo estado das beirarrúas, obrigación neste caso do Concello de mantelas en perfecto estado. Con esta denuncia tamén dou solución a adiviña do post anterior, aínda que algúns xa se deron conta por onde ían os tiros.
 |
| Monólitos de Cans |
¿Este acto es para homenajear a los cinco campesinos, o para atacar al PP y al PSOE?
ResponderEliminar