Foto: Caderno de Lingua |
LOIS PEREIRO (Monforte, 1958 – A Cruña, 1996).
Xerador automático de poemas de Lois Pereiro
Xerador automático de poemas de Lois Pereiro
Na túa boca
de inal a principio
e mentres pasa un anxo un ange passe
na extensión do ollo
amor perpetuo, sórdida nostalxia
eniado en agullas de ironía
a memoria gótica do terror
a un mundo incerto
días contados de paixón inerte
celebra a nostalxia
Que presinto
recitariamos con luidez a dor interna
Pola inutilidade da súa propia vida
a irrealidá de ser miope?
entre as ruínas do insonio na alborada
de inal a principio
e mentres pasa un anxo un ange passe
na extensión do ollo
amor perpetuo, sórdida nostalxia
eniado en agullas de ironía
a memoria gótica do terror
a un mundo incerto
días contados de paixón inerte
celebra a nostalxia
Que presinto
recitariamos con luidez a dor interna
Pola inutilidade da súa propia vida
a irrealidá de ser miope?
entre as ruínas do insonio na alborada
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Os comentarios son libres, só pido sentido.