mércores, 5 de agosto de 2015

Trece Rosas Vermellas: In Memoriam

As Trece Rosas foron 13 mulleres entre 18 e 29 anos fusiladas contra o muro do cemiterio da Almudena «Madrid» na madrugada do 5 de agosto de 1939, debido á súa militancia na organización Mocidades Socialistas Unificadas e a súa defensa da legalidade republicana tras o remate da Guerra Civil.

Antes de ser condenadas por un Consello de Guerra baixo a acusación dun delito de «adhesión á rebelión», as trece foron conducidas as instalacións policiais, onde foron torturadas para obter información sobre outros membros da organización clandestina, e máis tarde, recluídas no centro penal de mulleres de Vendas, en Madrid, onde agardaron amoreadas durante meses un desenlace que se intuía fatal.

Foi o asasinato de Isaac Gabaldón, comandante da Garda Civil, a mans de tres militantes da JSU na noite do 29 de xullo de 1939 o que ditaminou a condena de tódolos detidos anteriormente, entre os que se atopaban 14 mulleres, das cales só se salvou unha da sentenza.

Corenta e oito horas despois do ditame, as 13 foron trasladadas nun camión a 500 metros do cárcere e executadas por un pelotón de fusilamento, quedando para a historia como as «13 Rosas Vermellas», cumprindo así co rogo dunha das súas misivas de despedida.

Os seus nomes eran Carmen Barrero Augado, Martina Barroso García, Branca Brissac Vázquez, Pilar Bo Ibáñez, Julia Conesa Conesa, Adelina García Casillas, Elena Gil Olaya, Virtudes González García, Ana López Galego, Joaquina López Laffite, Dionisia Manzanero Salas, Vitoria Muñoz García e Luisa Rodríguez de la Fuente.

A súa historia na Wikipedia


Ningún comentario:

Publicar un comentario

Os comentarios son libres, só pido sentido.